Wordt Alcoholhulp slachtoffer van besparingen?
Er zijn opnieuw redenen tot ongerustheid over het voortbestaan van Alcoholhulp en de verwante initiatieven Cannabishulp en Drughulp. De voorbije jaren werd deze online hulpverlening gefinancierd door de federale overheid via het ‘Verslavingsfonds’. Wegens de zesde staatshervorming worden de middelen van dit verslavingsfonds echter overgeheveld naar Vlaanderen.
Tot nu toe waren er goede contacten met het Vlaamse ministerie van Welzijn en Volksgezondheid, waar men liet verstaan de online projecten in de toekomst verder te willen ondersteunen en mogelijk zelfs structureel te verankeren. Eind 2013 werd er nog een subsidie toegekend om Alcoholhulp, Cannabishulp en Drughulp uit te rollen over alle geïnteresseerde Vlaamse CGG’s (om de online programma’s te leren gebruiken in combinatie met face-to-face gesprekken).
De geplande besparingen door de nieuwe Vlaamse regering zouden nu echter roet in het eten kunnen gooien. Vanuit het ministerie wilde of kon men geen bevestiging meer geven omtrent verdere financiering.
Waarom Alcoholhulp verder financieren?
Sinds 2009 is Alcoholhulp voor iedereen beschikbaar in heel Vlaanderen en elk jaar opnieuw stijgen de bezoekersaantallen. In 2013 werd de website 519.079 bezocht (samen met Cannabishulp en Drughulp betekent dit 633.008 bezoekers). Dit wijst erop dat het aanbod een groot publiek bereikt dat op zoek is naar informatie, zich vragen stelt, beroep doet op het zelfhulpprogramma of online wil begeleid worden bij het minderen of stoppen met drinken.
Enkele belangrijke voordelen van Alcoholhulp voor hulpzoekers zijn de laagdrempeligheid en anonimiteit. Vooral dit laatste overtuigt veel deelnemers om de stap te zetten en hun problemen aan te pakken. Schaamte en angst voor stigmatisatie zijn over het algemeen belangrijke struikelblokken om hulp te zoeken. Mensen met alcoholproblemen nemen vaak online sneller contact, dus vooraleer de problemen volledig geëscaleerd zijn zoals dat bij de reguliere ambulante hulpverlening meestal het geval is.
Er zijn ondertussen een aantal onderzoeken gebeurd bij Alcoholhulp en bij gelijkaardige online programma’s in het buitenland, waaruit blijkt dat deze aanpak effectief kan zijn. Alcoholhulp is natuurlijk geen wondermiddel, maar heel vaak werkt het ook als tussenstap om ergens anders verdergezette hulp te zoeken (ambulant, residentieel of zelfhulpgroep). Ongetwijfeld levert dit op termijn kostenbesparingen op, doordat duurdere behandelingen in veel gevallen kunnen vermeden worden.
Los van het financiële aspect gaat het echter in de eerste plaats om mensen die een houvast vinden om hun leven een andere wending te geven. Niet alleen door het therapeutische programma of de steun van de hulpverleners, maar ook doordat ze elkaar stimuleren en helpen via het afgeschermde forum voor deelnemers.
De pure online werking van Alcoholhulp (en de andere websites) wordt tot nu toe draaiende gehouden door een aantal hulpverleners (samengeteld 2 full-timers) en een coördinator (1/4 time). Een krappe bezetting, want vaak moet er een wachtlijst gehanteerd worden om de toestroom aan te kunnen. Samen met het onderhoud van de websites, zijn dit de enige kosten die gemaakt hoeven te worden om toch veel mensen te bereiken en vaak ook verder te helpen.
Wat is trouwens het alternatief? Ondanks het feit dat er online ook regelmatig een wachtlijst moet gehanteerd worden, is deze veel minder lang dan de vaak maandenlange wachtlijsten in vele CGG's.
Verder is het opmerkelijk dat in het Vlaams regeerakkoord een aantal argumenten te vinden zijn die pleiten om online hulp initiatieven te ondersteunen. Het online aanbod staat immers voor vernieuwing, uitbreiding van het hulpaanbod, effectiviteit en kostenbesparing.